Jumat, 15 Maret 2019

Balada Tukang Ngarit


Lagi wayahe esuk-esuk, weruh kembang apik nemen. sung apik nemen. pan tak demek, ora penak wong wayahe tesih esuk. pan ndedeki ya kayong ora pantes, wong deweke tukang ngarit. pantese ya kudune ndeleng suket. ora pantes ndedeki kembang mau sing apike kaya kae.

Nyong ngacak lunga luruh suket sing akeh, ben weduse hasil kena go tuku klambi sing pantes, ben dang niliki kembang mau kayong semadan pantes. Barang wis awan, pengrasa wis nganggo klambi semadan pantes ning awak. ngacak pan niliki kembang sing lagi esuk. jebule wis ana sing njukut. kembange wis ana sing ‘nuku’. 

Lha ya wis lah arane urip, laka sing paham. Sekiki pan ana apa, pan kejaden apa laka sing paham. Kejaba mung Pengeran. kue jare batua, sing wis ngranapi urip wiwit jaman sega jagung. Nyong mung bisa olih kabar, lamon kembang mau wis dipasrahna karo wong sing tuku. wonge kue mau karepe sing ndue kembang. Monine tah, wong sing nandur, sing ngopeni kembang mau pengine kembange dituku karo wong adoh. 

Saiki, kembange katone tah seger, warnane ya tambah apik. Genah lagi esuk ya apik saiki barang awan ya katone tambah apik. Apa maning serngenge-ne pinter, sinare ora kurang-kurang go madangna kembang mau. Nyong sing nyawang dadi melu seneng. Senajan seger temenan apa ora, mbuhlah. Nyong mung nyawang.

pambelihlah, kembange ben urip tentrem,

Tidak ada komentar:

Posting Komentar